ปุ่มลิฟต์คือพื้นที่ Red Alert เพราะไม่รู้ว่าจะมีผู้ติดเชื้อแวะมากดชั้นเดียวกันตอนไหน เราจึงหลีกเลี่ยงการกดลิฟต์อย่างคุ้นเคยเป็นการถาวร บ้างใช้ศอก (ที่ออกจะยาก) บ้างพกยาดมไว้กดโดยเฉพาะ บ้างก็เพียรปั้นกระดาษทิชชู่ให้หนาพอจะกดได้ บ้างก็ใช้ปลอกปากกาและสารพัดปลอกมาสวมนิ้วซะหน่อย 

ซึ่งก็เหมือนจะโอเคดี ถ้าไม่เผลอหยิบยาดมไปใช้ หรือเผลอกัดปลอกปากกาเพลินๆ เข้าให้!

แมสก์หรือหน้ากากอนามัยกลายเป็นไอเท็มสำคัญระดับไม่ใส่ก็เข้าร้านสะดวกซื้อไม่ได้ พี่รปภ. ไม่ให้ขึ้นตึก พนักงานรถไฟฟ้าไม่ให้ผ่านประตู ฯลฯ แต่โอกาสที่จะลืม ทำหล่น ทำหาย ก็เป็นเรื่องเกินขึ้นได้อยู่เหมือนกัน ทักษะประดิษฐ์แมสก์ฉุกเฉินเป็นใบเบิกทางจึงมักเกิดขึ้น ตัวเลือกอย่างผ้าเช็ดหน้า กระดาษทิชชู่ หรือผ้าพันคอ ก็อาจจะพอไหว 

แต่บางคนเล่นถกคอเสื้อมาปิดจมูกปิดปาก แล้วก็ได้รับอนุญาตให้ผ่านเพราะยอมใจ อย่างนี้เราก็ว่าไม่ไหวป่ะนะ!  

ไม่ว่าจะเจ็บคอจากต่อมทอนซิลอักเสบ จามเพราะภูมิแพ้ หรือไอค่อกแค่กเพราะสำลักน้ำ แต่ถ้าอยู่ในที่สาธารณะขึ้นมาเมื่อไหร่ การจามและไอนั้นดูเป็นเรื่องผิดบาป กลายเป็นจำเลยสังคมที่ถูกตั้งคำถามว่าจะเป็นผู้แพร่เชื้อหรือไม่ ทักษะใหม่ที่เราต้องมีในยุคนี้คือการกลั้นไอ กลั้นจาม จนหน้าเขียวหน้าแดง เพราะไม่อยากทำให้ทุกคนหวาดกลัว พอๆ กับไม่อยากถูกมองด้วยหางตา

และในทางกลับกัน หากเราได้ยินเสียงจามเสียงไออยู่ใกล้ๆ ตัวเมื่อไหร่ สมองจะสั่งอัตโนมัติให้เรากลั้นหายใจเอาไว้ก่อน ถึงจะมีหน้ากากกันไว้ หรือการไม่ยอมหายใจจะช่วยอะไรไม่ได้ก็เหอะ!

การสร้างระยะห่างกับคนรอบข้าง 1-2 เมตรในเวลานี้ดูจะกลายเป็นเรื่องยากลำบากไปซะแล้ว เพราะหลายๆ คนก็ต้องกลับไปทำงานที่ออฟฟิศ ขึ้นรถไฟฟ้าในเวลาเร่งด่วน หรือเข้าซูเปอร์มาร์เก็ต เดินห้างกันเหมือนเคย ปริมาณผู้คนในชีวิตประจำวันจึงหนาแน่นเกินจะเว้นระยะได้ แต่จะให้เบียดชิดแนบสนิทแบบเดิมก็ยังไม่วางใจ เราจึงพยายามอย่างยิ่งที่จะทำตัวให้ลีบสุดๆ ไม่ว่าผู้คนรอบตัวจะเบียดเสียดแค่ไหน

ถึงตัวจะเบียด แต่ใจเราว่าไม่เบียดก็โอเคแหละเนอะ

การ์ดที่เคยมีก็ดูเหมือนจะทำตกกันไปแล้ว สถานการณ์ยังไม่น่าไว้วางใจ แถมการแทร็กเส้นทางผู้ติดเชื้อก็ยังเป็นเรื่องลี้ลับ แล้วอย่างนี้เราจะไว้ใจหน้ากากที่ไม่อนามัย ระยะห่างที่ไม่จริง พฤติกรรมที่ป้องกันยาก หรือต้องผวาเสียงไอเสียงจามกันไปอีกนานแค่ไหน

การป้องกันตัวเองจาก ‘โรค’ และ ‘โลก’ ภายนอกก็ยังต้องทำ แต่สิ่งที่สำคัญกว่าและไม่มีใครมาเบียดเบียนเราได้ ก็คือการทำตัวเองให้แข็งแรงไว้ก่อน สร้างภูมิคุ้มกันให้เข้มแข็งพร้อมสู้โรค นอกจากโควิด-19 แล้ว การมีภูมิคุ้มกันที่เข้มแข็ง ยังดูแลให้เราไกลอาการป่วยเล็กๆ และโรคหนักๆ ได้อีกหลายโรคด้วยนะ